Dostępne na rynku klimatyzatory mogą pracować zarówno w trybie chłodzenia, jak i grzania, a więc jako pompy ciepła. Zasada ich działania zawsze sprowadza się do poboru energii w jednym miejscu i oddaniu jej w drugim. W tym procesie niezbędne są: jednostki wewnętrzna i zewnętrzna, a także miedziane rury do ich połączenia. W rurach przepływa czynnik chłodniczy, który pobiera energię w jednej jednostce i oddaje ją drugiej.
Najważniejszym podzespołem każdego układu chłodniczego jest sprężarka. Sprężarka ma stronę ssącą i tłoczną. Od strony ssącej pozwala zasysać gaz o niskim ciśnieniu i go sprężyć, dzięki czemu podnosi jego ciśnienie oraz temperaturę. Następnie czynnik chłodniczy tłoczony jest za pomocą zaworu czterodrogowego, który odpowiedzialny jest za zmianę kierunku przepływu czynnika między trybem chłodzenia a grzania.
Gaz tłoczy się do powietrznego wymiennika ciepła, a więc skraplacza. W nim poprzez przepływ powietrza, czynnik chłodniczy oddaje ciepło do otoczenia, a więc skrapla się zamieniając w ciecz. Ciekły czynnik chłodniczy transportujemy do zaworu rozprężnego. W nim czynnik rozprasza się i zmienia w parę nasyconą czynnikiem chłodniczym. Para z kolei transportowana jest do jednostki wewnętrznej.
Do połączenia jednostek używamy rur miedzianych w izolacji. W parowniku, a więc jednostce wewnętrznej czynnik chłodniczy odbiera ciepło z przepływającego powietrza. Dzięki temu czynnik podgrzewa się, a pozostała ciecz zmienia całkowicie w parę. Tak przegrzana para jest z powrotem transportowana do jednostki wewnętrznej, a stamtąd przez zawór czterodrogowy i akumulator trafia do sprężarki. Akumulator stosuje się do zabezpieczenia sprężarki przed przedostawaniem ciekłego czynnika chłodniczego.
Sprawdź klimatyzatory w ofercie Prymus
Urządzenie to może działać również w trybie ogrzewania, a więc pompy ciepła. Jest to możliwe za pomocą przełączenia zaworu czterodrogowego sprężarki. Działanie jest podobne jak w przypadku trybu chłodzenia. Sprężarka zasysa gaz i spręża go, a więc podnosi jego ciśnienie i temperaturę. Jednak w tym przypadku na skutek przełączenia zaworu, czynnik nie jest włączony do wymiennika jednostki zewnętrznej, a połączony z wymiennikiem jednostki wewnętrznej.
Wymiennik pełni rolę skraplacza, a więc czynnik oddaje ciepło do powietrza w pomieszczeniu. Czynnik skrapla się i transportuje do jednostki zewnętrznej. Trafia do zaworu rozprężnego. Czynnik rozgrzewa się i tym samym zmienia się w parę. Następnie przeniesiony jest do wymiennika jednostki zewnętrznej, który teraz odwrotnie niż w trybie chłodzenia, pełni rolę parownika.
Czynnik pobiera ciepło z powietrza zewnętrznego, reszta cieczy odparowuje, a on zostaje przekazany. Powstała para jest zasysana przez zawór czterodrogowy i akumulator ponownie do sprężarki.
